Κάταγμα Σκαφοειδούς
Κάταγμα Σκαφοειδούς
Τα κατάγματα του σκαφοειδούς προκαλούνται από απότομη άσκηση δύναμης στους καρπούς σε θέση έκτασης αυτών.
Το σκαφοειδές οστό του καρπού αγγειώνεται με ένα χαρακτηριστικό τρόπο. Πιο συγκεκριμένα η αγγείωση του γίνεται από κλάδο της κερκιδικής αρτηρίας που εισέρχεται στο περιφερικό τμήμα του οστού και όχι στο κεντρικό. Αυτή η ιδιόμορφή αγγείωση του είναι πολύ σημαντική για την πρόγνωση της πώρωσης των καταγμάτων αυτού του οστού και αποτελεί επιπλέον κριτήριο κατάταξης των καταγμάτων αυτών.
Έτσι λοιπόν εκτός από την κλασσική κατάταξη που γίνεται με κριτήριο την παρεκτόπιση ή την συντριπτικότητα του κατάγματος , τα κατάγματα του σκαφοειδούς του καρπού κατατάσσονται και με βάση το σημείο που βρίσκονται. Χωρίζονται λοιπόν σε:
- Κατάγματα κεντρικού τμήματος σκαφοειδούς. Παρουσιάζουν σχετικά υψηλό ποσοστό άσηπτης νέκρωσης ή ψευδαρθρωσης
- Κατάγματα μεσότητας σκαφοειδούς
- Κατάγματα περιφερικού τμήματος σκαφοειδούς
Είναι πολύ σημαντικό να αναφερθεί πως η καλή πρόγνωση αυτών των καταγμάτων είναι αντιστρόφως ανάλογη της απόστασης τους από την τροφοφόρο αρτηρία του οστού αυτού. Αυτό σημαίνει ότι τα κατάγματα του περιφερικού τμήματος του σκαφοειδούς έχουν καλύτερη πρόγνωση αφού η τροφοφόρος αρτηρία βρίσκεται σε μικρή απόσταση . Αντίθετα τα κατάγματα του κεντρικού τμήματος έχουν πτωχότερη πρόγνωση.
Συμπτώματα – Διάγνωση
Κάθε ασθενής που αναφέρει κάκωση καρπού με απότομη έκταση αυτών θα πρέπει να εξετάζεται για πιθανό κάταγμα σκαφοειδούς, Τα συμπτώματα είναι:
- Πόνος και οίδημα κυρίως στην περιοχή της ανατομικής ταμπακοθήκης
- Δυσκαμψία πηχεοκαρπικής
Η διάγνωση γίνεται με την βοήθεια των παρακάτω απεικονιστικών εξετάσεων:
- Ακτινογραφίες πηχεοκαρπικής. Είναι χρήσιμες τόσο για την διάγνωση όσο και για την εκτίμηση της πώρωσης του κατάγματος
- Μαγνητική τομογραφία. Είναι χρήσιμη για την γενικότερη βλάβη τόσο του οστού όσο και των συνδέσμων του καρπού. Επίσης εκτιμά το οστικό οίδημα της περιοχής αλλά και την πιθανότητα άσηπτης νέκρωσης του σκαφοειδούς
- Αξονική τομογραφία. Εκτιμά με μεγάλη ακρίβεια την παρεκτόπιση και την συντριβή του κατάγματος.
Τα κατάγματα του σκαφοειδούς μένουν συχνά αδιάγνωστα με τις απλές ακτινογραφίες, γεγονός που οδηγεί σε κακά αποτελέσματα για την φυσιολογική λειτουργία του καρπού.
Αντιμετώπιση
Η σωστή αντιμετώπιση των καταγμάτων αυτών ελαχιστοποιεί τις πιθανές επιπλοκές που είναι :
- Ψευδάρθρωση
- Πώρωση σε παραμόρφωση
- Άσηπτη (αγγειακή) νέκρωση του σκαφοειδούς
- Αρθρίτιδά του καρπού
Τα κατάγματα τα οποία είναι απαρεκτόπιστα ειδικά αν βρίσκονται στο περιφερικό τμήμα του οστού , αντιμετωπίζονται συντηρητικά με τοποθέτηση ειδικού νάρθηκα σκαφοειδούς για 8 εβδομάδες επανεκτιμώντας ανά τακτά χρονικά διαστήματα την πορεία της πώρωσης του κατάγματος. Σε κατάγματα του κεντρικού τμήματος πρέπει να εκτιμάται η πιθανότητα άσηπτης νέκρωσης.
Τα παρεκτοπισμένα κατάγματα και ειδικά εκείνα που βρίσκονται στο κεντρικό τμήμα του σκαφοειδούς αντιμετωπίζονται χειρουργικά με οστεοσύνθεση, Ο Δρ. Ιωάννης Κορμπάκης ως εξειδικευμένος μικροχειρουργός Άκρας χειρός πραγματοποιεί την συγκεκριμένη επέμβαση με βάση τις ενδείξεις. Η επέμβαση μπορεί να γίνει είτε διαδερμικά είτε με τομή .
Στα κατάγματα που παρουσιάζουν μεγάλη πιθανότητα άσηπτης νέκρωσης ή ψευδάρθρωσης όπως και στους ασθενείς που αυτή έχει συμβεί ο Δρ. Ιωάννης Κορμπάκης πραγματοποιεί εσωτερική οστεοσύνθεση με χρήση αγγειούμενου μοσχεύματος. Η τεχνική αυτή συνίσταται στην λήψη οστικού μοσχεύματος μαζί με το τροφοφόρο αγγείο και τοποθέτηση αυτού στο σημείο του κατάγματος ή στο σημείο της άσηπτης νέκρωσης ή της ψευδάρθρωσης . Πρόκειται για μια Μικροχειρουργική τεχνική που αυξάνει τα ποσοστά πώρωσης του κατάγματος και αντιμετωπίζει την εγκατεστημένη ψευδάρθωση και την άσηπτη νέκρωση.
Μετά την επέμβαση ο ασθενής εξέρχεται την ίδια μέρα από το νοσοκομείο. Ο ασθενής φέρει νάρθηκα σκαφοειδούς μέχρι να πραγματοποιηθεί η πώρωση του κατάγματος.